วันพุธที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

เครื่องอัดลม

วันนี้เป็นวันแรกที่ว่าบ้านของน้าข้างบ้านจะเปิดกิจการ มันเป็นกิจการอะไรที่ไม่ใหญ่โตหรอกนะ แต่ว่าเราบอกก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่า เขาทำเหี่ยวกับอะไร ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้หรอกนะ แต่ว่าเราขี้เกียจบรรยาย ก็ไปดูกิจการของเขาอ่ะนะ แปลกใจมากเห็นเครื่องไรไม่รู้อยู่เครื่องหนึ่งเราก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเป็นเครื่องอะไร แต่เมื่อเราถามน้าดูก็ได้คำตอบว่ามันเป็นเครื่องอัดลม แต่เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ไอ้เจ้าเครื่องอัดลมนั้นมันมีไว้ทำอะไร แต่พอเรากำลังจะเอ่ยปากถามน้าว่า เครื่องอัดลมเขาใช้ทำไรหรอ ก็ไม่ทันเสียแล้วเพราะว่า เมื่อเราจะเอ่ยน้าก็เดินไปทางโน้นเสียแล้ว เราครั้นจะตะโดนถามว่า เครื่องอัดลม มันใช้งานอย่างไรก็คงไม่กล้า เพราะว่าเขาข้ามถนนไปไกลเสียแล้วแต่ไม่รู้ว่า ความสามารถของเครื่องอัดลม มันสามารถใช้สูบยางรถได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่เราก็ไม่รู้ต่อไปแระ ว่าเครื่องอัดลมมันมีไว้ทำไร อิอิ

มะเร็งปากมดลูก


ไม่ว่าจะเป็นในยุคสมัยใดๆ มะเร็งปากมดลูกก็ไม่เห็นว่าจะหมดไปจากชาวไทยสักที หรือแม้กระทั่งชาวโลก เป็นที่น่าเสียใจยิ่งนัก เพราะว่าในปัจจุบัน เรากินอาหารบางวันแทบจะไม่มีประโยชน์เลยด้วยซ้ำ อันนี้ก็อาจจะเป็นสาเหตุอย่างหนึ่งที่ทำให้เรา อาจจะเป็นมะเร็งปากมดลูกได้เหมือนกัน แต่ว่าเคยได้ยินมาว่า  การที่จะเป็นมะเร็งปากมดลูก ประมาณว่า ต้องเป็นผู้หญิงที่อายุประมาณ สามสิบปีขึ้นไปถึงจะมีความเสี่ยงที่จะเป็นมะเร็งปากมดลูก แต่ตอนนนี้กลับไม่ใช่อย่างนั้นแล้ว เห็นข่าวบอกว่า ผู้หญิงในวัยอายุเพียงแค่ ยี่สิบห้าปีก็มีความเสี่ยงที่จะเป็นเหมือนกัน ว่าไปแล้วมะเร็งปากมดลูกช่างเป็นโรคที่น่ากลัวสำหรับผู้หญิงเสียจริง ๆ และการดำเนินชีวิตของผู้หญิงในปัจจุบันก็ เดินอยู่บนทางที่ประมาท คือไม่มีการรักษาดูแลสุขภาพมากสักเท่ไหร่ ไม่ค่อยไปตรวจมะเร็งปากมดลูกประจำปีกันเท่าไหร่หรอก อย่าว่าแต่ใครเลย ดูเอาอย่างคนข้างบ้านของฉันเป็นตัวอย่างก้ได้ คือประมาณว่า เขามัวแต่ทำงาน หาเงิน แต่ไม่ค่อย ดูแลตัวเอง ไม่ค่อยไปตรวจสุขภาพประจำปีมากนักสักเท่าไหร่ พอรู้ตัวอีกที คือ หมอบอกว่าเขามีความเสี่ยงในการที่ เขาจะเป็นมะเร็งปากมดลูกสูงเป็นอย่างมาก แทบไม่น่าเชื่อเลยว่า การที่เรามีเงินมากมายสักเท่าไหร่ แต่เมื่อได้เป็นมะเร็งปากมดลูกแล้ว ถึงจะมีเงินมาก็รักษาไม่หายหรอกนะ